جنگ نرم قلدران را درجهان باورکنید
این کمینِ ناکسان با صد کمان باور کنید
چنگ ودندانِ نهانِ دشمنِ دیروزِ ما
می فشارد درگلومان استخوان باورکنید
درد دلهای «علی» را بَعدِ قرنی بشنوید
حجّتِ حق باشد ایشان همچنان باورکنید
اَینَ عمّار، اَینَ عمّارِ ولیِّ این زمان
یادگارو یادِ یارِ مهربان باورکنید
با شما هستم خواص ویاورانِ انقلاب
دشمنِ دانا زند زخمِ زبان باور کنید
رؤیتِ ماهِ صیام وروزه خواری تابه کی
سرزده ازمأذنه بانگِ اذان باورکنید
این سکوتِ سردِ معنی دارتان رابشکنید
ازنگفتنها وگفتنهایِ آن باورکنید
مصلحت اندیشیِ بی موردوخاکستری،
می دهدصدها نشان ازبی نشان باورکنید
با دوپهلو گفتن وپاشیدنِ گردوغبار
تارگردد دیده ی پیروجوان باورکنید
خطِّ مشیِ وحدتِ روحِ خدا، یادآورید
شک کنید اینک چو«یانکی1» داداَمان، باورکنید
دشمن ازهرسوبراتان کف زند اُف برشما
با شما بازی کند صدها پلان2 باورکنید
خوابهای توطئه،همچون، سقیفه، دیده اند
غافلانِ ابنِ فلانِ ابنِ فلان باورکنید
ازخرشیطان فرود آئید ومولائی شوید
قلبِ مهدی شاد می گردد ازآن باورکنید
چشمِ فتنه کورخواهد شد اگربا رهبری
پی نمائیم این شتر با ساربان، باور کنید
شرمتان بادا،اگراین بار علی تنها شود
می رود قرآن سَرِ نی هرزمان ان باورکنید
گوشه ی چشمی نمایدگرولی، سرمی دهم
می کنم جان را فدایش بی گمان باورکنید
حالیادشمن دشمن اگرآتش زند جانِ مرا
بند بندم می شود آتش فشان باورکنید
فاش گوید «مهدوی»این عقده های درگلو
